یک دستگاه حسی از حواس پنجگانه است که
توانایی درک و تفسیر محیط اطراف را با استفاده از
اجزای مختلف فیزیولوژیکی دخیل در بینایی, به صورت جمعی
بینایی تنها حسی است که به ما اجازه می دهد
از امواج الکترومغناطیسی که
در اطرافمان هستند سر در بیاوریم؛
در واقع، برای دیدن به نور نیاز است.
قرنیه و عدسی باعث ایجاد تصویر اشیاء بر روی شبکیه میشوند.
قطر مردمک توسط انقباض و انبساط
عضلات شعاعی و حلقوی موجود در عنبیه تغییر کرده
و مقدار نور وارد شده به چشم تنظیم میشود.
تحریک اعصاب سمپاتیک باعث
انقباض عضلات شعاعی و افزایش قطر مردمک میشود. عضلات حلقوی را منقبض و قطر مردمک را کم میکند.
تصویری که از اشیاء بر روی شبکیه میافتد معکوس است؛
ولی مغز با یادگیری تصویر را به صورت طبیعی درک میکند.
عدسی چشم، کوژ (محدب) است
و میزان تحدب و در نتیجه قدرت همگرایی آن تغییر میکند
تا تصویر بر روی شبکیه باقی بماند.
به کمک عضلات مژگانی صورت میگیرد
برای درک بیشتر قدرت حس بینایی به این مثال توجه کنید
مثلا یک درخت سیب را در نظر بگیرید.
نور تقریبا در خط راست از خورشید به درخت میرسد،
در آن جا طول موجهای مختلف توسط برگها،
تنه درخت و خود سیب ها جذب میشوند.
آن بخشی که جذب نشده بر میگردد
و به اولین لایه از چشمهای ما میخورد،
یعنی لایه نازکی از اشک که چشم ما را محافظت کرده
و آن را مرطوب نگه میدارد.
زیر این لایه قرنیه قرار دارد؛
لایه ای نازک از سلول های نامریی و عصب دار.
پشت آنها مایعی به نام زلالیه قرار دارد.
این مایع شفاف یک فشار دائمی را روی قرنیه ایجاد میکند
تا چروک نشود و شکل خود را حفظ کند.
این وظیفه خیلی مهم است،
چون دو سوم قدرت بینایی چشم
توسط این لایه تامین میشود.
سپس نور به سمت مردمک هدایت میشود.
مردمک همان مرکز دایره ای شکل عنبیه،
قسمت رنگی چشمها، است.
عنبیه به منظور عبور دادن میزان بهینه ای از
نور به اعماق چشم،
میتواند منقبض یا منبسط شود.
اگر عنبیه مقدار نور وارد شونده به چشم را تنظیم نکند،
در مکانهای خیلی روشن چشم هایمان میسوزد
و در مکانهای تاریک هم نمیتوانیم چیزی ببینیم.
دانشمندان میگویند:
آخرین بخش از بخش متمرکزساز چشم، عدسی نام دارد.
قدرت تمرکز عدسی نصف قرنیه است
اما مهم ترین عملکردش تغییر چگونگی این تمرکز است.
عدسی به حلقه ای از بافت لیفی متصل شده است.
این حلقه با کشیدن عدسی شکلش را تغییر داده
روی اشیایی در فاصله های مختلف تمرکز کند.
شما میتوانید تغییر شکل عدسی را ببینید.
در حالی که به صفحه نمایش خود نگاه میکنید،
دست ها را بالا آورده و در فاصله
5 تا 10 سانتی متری مقابل چشمانتان نگه دارید.
تا 10 بشمرید و بعد دست ها را پایین بیاورید.
تصاویر تاری که در لحظات اول میبینید
و احساس عجیبی که در چشمهایتان حس میکنید،
برای تطبیق با دیدن فواصل متفاوت کانونی است.
علوم و روش آموزش آن به کودکان و نوجوانان...
ما را در سایت علوم و روش آموزش آن به کودکان و نوجوانان دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : olomebooka بازدید : 167 تاريخ : پنجشنبه 22 آذر 1397 ساعت: 20:47